بیماری هوچکین و بررسی نتایج درمانی و میزان بقای آن

در هر سال نزدیک به 7500 مورد بیماری جدید هوچکین در ایالات متحده امریکا شناخته می شود. این بیماری از جمله تومورهایی است که تقریباً 75% بیماران مبتلا به آن با شیمی درمانی و رادیوتراپی پیش رفته بهبود می یابنــد. هدف از ایــن مطالعـه افزودن بر اطلاعات موجود در مورد بیماری، استفاده از روش های درمانی مختلــف و تعییــن میزان بقای کلی 5 و 10 ساله بوده است. این مطالعه گذشته نگر به روش توصیفی ـ تحلیلی ـ مقطعی روی بیماران مبتلا به هوچکین در مرکز آموزشی درمانی قاضی طباطبایی تبریز انجام شد. اطلاعات مورد نظر از پرونده های بیماران خارج گردید و میزان پاسخ به درمان، میزان بقای عاری از بیماری( dfs = disease free survival ) و میزان بقای کلی ( os = overall survival ) محاسبه شـد و داده ها با استفاده از نرم افزار 10 spss و آزمون chi-square مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. براساس نتایج به دست آمده 121 بیمار(67%) مرد و 59 بیمار(33%) زن بودند. سن بیماران با میانگین 1/17 ± 8/31 سال عامل تاثیرگذار بر میزان بقا نبود. وجود توده در گردن(40%) از شایع ترین شکایت های بیماران در زمان مراجعه بود که اغلب در مرحله iii قرار داشتند و mixed cellularity ( mc ) با 2/47% بیش ترین زیر گروه هیستولوژیکی را تشکیل می داد. رژیم شیمی درمانی abvd با 6/37% روش درمانی شایع به کار رفته با بالاترین میزان بازگشت( remition ) بود. میزان بقای کلی 5 ساله 65% و میزان بقای کلی 10 ساله 3/61% به دست آمد. در این مطالعه بیمارانی که تحت درمان با شیمی درمانی بودند بیش از سایر روش های درمانی(7/52%) بازگشت کامل داشتند و بیماران درمان شده با رژیم های دارویی abvd و mopp-c به ترتیب میزان بقای 5 و 10 ساله بالایی را نشان دادند. در نهایت می توان گفت که تشخیص زودرس، ارزیابی به موقع بیماران و استفاده از روش صحیح درمانی میزان بقای خوبی را برای بیماران فراهم می کند.